Uit de voorraad eten

Iedere week doe ik trouw de grote boodschappen. Groenten, vlees of vis, aardappelen, fruit, boter, kaas, beleg, brood, koek, ... Het belandt allemaal in mijn winkelkar en vandaar in de koelkast of diepvriezer.

Iedere week maak ik ook een menu op en op basis van dat menu doe ik mijn boodschappen.

Goed geregeld, zal u denken. Euh ja, dat zou je inderdaad denken. Maar toch zit mijn diepvriezer vol met allerlei groenten, vis en vlees en lijkt er enkel maar bij te komen en niets te verdwijnen.

Dus neusde ik daarnet eens door de diepvriezer en noteerde wat er allemaal in zat.

Groenten: erwtjes, broccoli, prei, spruitjes, tomatenblokje, spinazie, oosterse groentenmix, courgettes, prinsessenboontjes

Proteïne: witte vis, rundshamburgers, vis/groentenburgers, fishsticks, schnitzel, kipfilet, ganse kip, varkenskoteletgebraad, gemengd gehakt

En in de kast staat/ligt: pasta, rijst, aardappelen, eieren, ...

Genoeg dus om een week van te eten.

Volgende week eten we dan ook:

maandag: hamburger met boontjes en aardappelen
dinsdag: omelet met tomatenblokjes
woensdag: risotto met blokjes kip en erwtjes
donderdag: broccoli met frietjes en varkenskoteletgebraad
vrijdag: vis met rijst en oosterse groentenmix
zaterdag: spaghetti
zondag: gaan we elders eten, zowel 's middags als 's avonds.

De grote boodschappen zullen dit weekend heel wat minder groot zijn...

Roodkapje werd dertien...

We hadden deze week een jarige in huis. Dochter werd dertien. Een echte puber met bijhorende puberkuren. En bijhorende puberverjaardagswensen. Zoals een stijltang, om de haren in bedwang te houden. En een namiddagje shoppen met Meter. Voor nieuwe kleren.

Pubermeisjes verkleden zich ook nog steeds graag als het carnaval is. In Roodkapje bijvoorbeeld. En mama mag dan natuurlijk voor de rode cape met kap zorgen. In fleece, zodat het nog lekker warm is want de lente is plots weer ribbedebie. De mand, gevuld met o.a. koekjes (voor oma, afin, voor de chiro kameraadjes), een paraplu en twee extra truien, is een erfstuk. Mijn moeder bewaarde er zolang ik me kan herinneren haar breiwerk in. Onlangs heeft ze de mand, nog gevuld met allemaal restjes sokkenwol, doorgegeven. Haar artrose maakt breien en haken nagenoeg onmogelijk.

Er werd ook nog gehaakt ten huize Karbonkri. Een warm dekentje voor die koude avonden (die maar niet lijken te wijken). Gehaakt van zachte merinowol. Het is in feite een giga-grannysquare. En heeft al goed gediend.

Maar eerst had ik deze omslagdoek gehaakt. Van de restjes sokkenwol die ik van mijn moeder kreeg. Er is nog heel wat sokkenwol over, ik ben aan het nadenken over een nieuw project ermee.

Ik ben terug...

Het is alweer even geleden, maar hier ben ik weer. Voor een korte update.

Allereerst, de Nieuwe Job. Nog steeds interessant, meer zelfs, het wordt interessanter en interessanter nu ik meer en meer ingewerkt raak. Leuke collega's (ondertussen heb ik ze allemaal leren kennen), fijne locatie (voor wie Hasselt een beetje kent, de scheve gebouwen naast het provinciehuis) en een job waarin ik mijn ei kwijt kan. En ik heb nog veel eieren...

Maar, nieuwe job betekent ook dat het dagelijks leven hier zo een beetje overhoop werd gegooid. Ondertussen ligt het terug redelijk op orde, hoewel ik merk dat ik her en der nog wel eens wat over het hoofd zie waardoor we plots geen proper ondergoed meer hebben, bijvoorbeeld. Ook dat zal wel in orde komen.

Natuurlijk ligt dat niet enkel aan de nieuwe job. Ook aan uit-de-hand-lopende hobby's. Fotografie, ooit een "gewone" hobby is ondertussen een passie geworden. Met als gevolg dat ik de voorbije weekends voor dag en dauw, en dat mag je letterlijk nemen, op pad ging om in een natuurgebied de zonsopgang te trekken. Het Schulensmeer in Lummen en het Vinne in Zoutleeuw zijn al aan bod gekomen. Nu ben ik al aan het plannen voor het komende weekend. Het weerbericht is voorlopig nog gunstig en dus trek ik zaterdagochtend waarschijnlijk terug naar het Vinne omdat het vorig weekend bewolkt (zaterdag) en heel erg mistig (zondag) was. En aangezien de zon zaterdag rond 7u40 opkomt en het bijna 40 minuten rijden is en ik vòòr zonsopgang niet alleen in het Vinne moet staan, maar ook met alles helemaal opgezet, betekent dit dat ik voor 7u de deur uit moet.

Je moet er iets voor over hebben, natuurlijk...

Maar ondertussen trek ik vaker foto's waar ik best blij mee ben. Ze zijn te bewonderen op mijn flickeraccount.

En hoe zit het dan met het handwerken, zal u denken? Wel, daar ben ik ook nog steeds mee bezig.

Zo ben ik een dekentje aan het haken voor in de zetel. Ik ben al over de helft, het is een ideaal werkje om 's avonds in de zetel aan te haken al tv-kijkend.

En onlangs kreeg ik van Dochter het verzoek om haar communiekleedje te maken. Ze vindt niks in de winkels en dus mag ik het maken. Het patroon is gekozen, nu nog een stofje vinden.

Om dat kleedje te maken, heb ik een nieuwe naaimachine gekocht. De vorige stikte alleen nog maar achteruit en dat is niet erg praktisch. Laten herstellen zou bijna evenveel kosten als een nieuw machine en dus pronkt er nu op tafel een gloednieuwe Husqvarna. Juij!

Valt er voor de rest nog veel te vertellen? Niet echt.

Ziezo, nu bent u weer op de hoogte. Ondanks mijn goede voornemen is het niet gelukt om hier terug regelmatig te posten. Ik zal, om het met de woorden van Dochter te zeggen, proberen om mijn best te doen om regelmatiger te posten. Maar ik kan niks beloven...

De eerste werkweek zit erop

En ik heb het overleefd.

Het was een goede eerste werkweek. Het werk is inhoudelijk erg interessant (projecten inzake kinderopvang en de toekomst van kinderopvang), de werkuren zijn ideaal, de afstand huis-werk is ideaal (minder dan 6 km) en de (meeste) collega's zijn leuk, voor zover ik ze al ken.

En de eerste werkweek werd afgesloten met een nieuwjaarsreceptie. Ook altijd plezant.

Voor Dochter is het ook wennen dat mama niet altijd thuis is als zij thuiskomt van school en binnenkort zal ze in de vakantie ook alleen thuis zijn. Maar ik denk dat ze dat rap gewoon zal zijn.

Verder is er niet zo veel gebeurd de laatste week. De combinatie werken-huishouden lukt nog niet zo heel goed, maar dat komt wel. Hoop ik.

En dan zijn er nog de solden. Veel heb ik nog niet gekocht: 2 paar schoenen en een winterjas. Allemaal uit noodzaak. Vooral de winterjas is zalig warm. Volgende week nog de laatste solden doen, maar eerst vandaag de kleerkast eens opruimen en organiseren zodat ik weet wat ik nog nodig heb.

Ah, ik zie dat Echtgenoot er is met de verse pistolets. Ontbijten!

Fantasy swap

Een tijd geleden schreef ik me in voor een Fantasy Swap. Een swap gebaseerd op onze favoriete Fantasy figuur. Mijn swapmaatje, voor wie ik een swap mocht ineensteken, koos The Green Man. Na wat opzoekwerk, besloot ik om de swap te creëren rond de kleur groen en planten. 

Ik maakte van fimo een broche die The Green Man moest voorstellen. Het was de eerste keer dat ik met fimo werkte en het was me wel meegevallen. Dit was het resultaat:

Naast de broche van The Green Man, maakte ik ook nog een vilten cosy voor een kop. Ook dat was een experiment. Ik had al vaker gevilt, maar dan vooral ge-naaldvilt. Natvilten had ik ook al gedaan, maar nog geen grote lap. Mijn bedoeling was om een lap te maken met een golvend, bladvormige rand in verschillende tinten groen. Ik begon met viltwol in drie tinten groen willekeurig op elkaar te leggen in een grote rechthoek. Dan ging ik aan de slag om met warm zeepwater de wol te vilten. Na ruim een uur van hard labeur had ik al een lap, maar nog niet helemaal naar mijn goesting. Nog niet vast genoeg. Dus zwierde ik de lap in de wasmachine en deed een korte was op 95%. Totaal on-ecologisch, maar wel met het resultaat dat ik voor ogen had. Ik maakte er een cosy van. En toen ging ik naar de wereldwinkel voor een leuke kop, naar de supermarkt voor biologische groene thee en naar het tuincentrum voor zaadjes voor kruiden.

Ik hoop dat mijn swapmaatje er veel plezier van heeft!