Virussen

Virussen hebben me te pakken. En 't zijn hardnekkige. Zodra ik ze verdreven heb, zal ik nog eens wat komen vertellen.

Na de tenniselleboog...

... de brei & haak-arm.

Dat komt er van als je drie markten hebt op amper een maand tijd. Dan moet er véél, héél véél gebreid en gehaakt worden. En dan krijg je een brei & haak-arm.

Het stormde...

Woensdag zat ik in de namiddag op mijn gemakske in mijn werkkamer te werken. Het was mooi weer, een fris windje en omdat ons huis toch zo moeilijk afkoelt, stond de voordeur open, de achterdeur, het schuifraam, de veluxen boven. En mijn autovensters.

Op een gegeven moment vind ik dat het toch wel een beetje erg begint te waaien. Dus ik doe de voordeur toe.

Nog wat later begint het te regenen. Geen gewone regenbui, geen erge regenbui, nee, een verschrikkelijk heel erge regenbui. Een wolkbreuk. De hemelsluizen open. En de wind is geen rukwind meer, maar heeft de allures van een heuse orkaan.

Terwijl ik door het huis loop om vensters en deuren te sluiten, bel ik Echtgenoot om te vragen of de trampoline in de tuin eigenlijk wel verankerd is. Terwijl ik bel, denk ik ineens "MIJN AUTOVENSTERS STAAN NOG OPEN". Ik ga ze dichtdoen. Ik heb nog geen 2 stappen buitengezet of ik ben al door- en doornat. Afin, tegen dat de autovensters dicht zijn en ik terug binnen ben, druip ik van de regen en ga ik me dus maar helemaal omkleden.

En dan merk ik dat er op verschillende plaatsen ineens water binnenkomt in huis en ga ik in de weer met emmers en kommen en dweilen en handdoeken.

De schade bleef uiteindelijk beperkt. Veel water in mijn werkkamer, iets minder in de badkamer, een beetje in Dochter's kamer en verschillende plassen in living en keuken en berging. Enkele dakpannen waren gaan wandelen en werden terug op hun plaats gezet. De blauwe zakken voor het PMD afval hadden hun inhoud vrijgegeven en dus lag de voortuin redelijk vol met flessen en blikjes.

Maar de trampoline is blijven staan.

Al met al dus veel chance gehad.

Alleen de natte auto was wat minder. Dus liet ik gisteren een hele dag alweer de autovensters open staan zodat de binnenkant kon drogen. En tegen gisterenavond was de binnenkant droog.

Het betere uittrekwerk

Ik ben een vestje aan het breien. Het is bijna af. Maar toen ik daarstraks het vestje eens platlegde op tafel vond ik precies dat het niet in verhouding was. Hmm, toch maar even nagemeten.

Dju, ik heb blijkbaar misgemeten, het is minstens een centimeter te kort. Dus dat wordt uittrekken. Veel uittrekken (want de boord en de kraag moeten ook uitgetrokken worden, anders wordt het niet mooi).

Afin, zo veel extra werk is het nu ook weer niet, maar het is wel ambetant. En het moet gebeuren, want we willen wel een héél mooi vestje afleveren natuurlijk. En geen vestje dat uit proportie is.

't Is weer voorbij...

De kerstfeesten zijn voorbij. Vier feesten met telkens een uitgebreid driegangenmenu gepropt in drie dagen.

Maar het was gezellig, we hebben veel gebabbeld en gelachen. De kinderen hebben zich geamuseerd. Het eten was lekker en overvloedig. En ook de cadeautjes waren fijn. Ik werd echt verwend.

Vandaag was het dan ook een rustdag. Ook al was dat relatief, want Dochter had dringend nieuwe kleren nodig. Dus togen we met z'n drietjes op weg voor nieuwe kleren. In de derde winkel vonden we eindelijk broeken en truien die én pasten én Dochter's goedkeuring hadden.

De rest van de dag heb ik vooral gesnotterd. Want ik ben snipverkouden. Heel erg snip. Alweer. Al goed dat ik papieren zakdoekskes in't groot aankoop...

Vieze beestjes

Vieze beestjes hebben hun weg naar ons huis gevonden. Voorlopig lijkt het er nog niet op dat het om De Griep gaat, maar om een stout buikvirusje. De opvang is gesloten, wij gaan lekker uitzieken.

Veels te lekker

Gisteren had ik Osso Buco gemaakt. En het was heel erg yummie. Er was nog over. Dat heb ik vanavond opgewarmd nadat ik al een bord verse broccolisoep had gegeten met wat brood en kaas.

Osso Buco is zo één van die gerechten die de volgende dag eigenlijk nog lekkerder zijn (zoals ook stoofvlees, boeuf bourguignon, erwtensoep, bolognaisesaus, ...).

Ik werd niet teleurgesteld, het was inderdaad nog lekkerder dan gisteren. En er was nog veel over. Té veel eigenlijk. Zo zonde om het weg te gooien en dus heb ik bijna alles opgegeten.

En nu heb ik buikpijn. Eigen schuld, enz...

Auw!

Gisteren viel ik óver een hoop speelgoed ín een hoop speelgoed. Met een pijnlijke, lichtjes gezwollen vinger tot gevolg. Waar ik gisteren nog dacht dat het na een nachtje slapen wel beter zou zijn, moet ik tot mijn spijt toegeven dat het wellicht wat langer zou duren. De zwelling is lichtjes verminderd, maar nu ziet de vinger een beetje blauwig. Buigen en strekken lukt goed, hoewel een beetje pijnlijk.

Dus loop ik nu ingezwachteld rond. Al goed dat Dochter er is om te helpen met de kindjes.

Water en electriciteit

Je weet pas wat je hebt als je het moet missen.

En dat geldt zeker voor water en electriciteit.

4u geen water en 6u geen electriciteit.

We hebben ze gemist. Heel erg zelfs.

Poets

De laatste jaren kwam onze Poetshulp 2 tot 3 keer per week mij gedurende enkele uren helpen met de poets, de vouw, de strijk, den opruim.

Vorige week had ze slecht nieuws. Ze gaat er mee stoppen. Om medische redenen. Op advies van haar arts.

We hebben afgesproken dat we zeker contact gaan houden. Gezellig koffieklets houden van tijd tot tijd.

En ik ga op zoek naar een nieuwe Poetshulp. Alweer.

Van Mount Everest naar Mont Blanc

Nadat eerst de wasmachine 1,5 week stuk was en ik daarna een paar weken wegens overdadige snotterigheid en hooikoorts (Awoert stomme berken) met een energiepeil onder nul zat, lag er in de berging een stapel was ter hoogte van de Mount Everest.

Veel wassen is dus de boodschap en dat deden we dus de afgelopen dagen. Al goed dat het zonnetje scheen om alles te drogen wegens geen droogkast in huis.

Ondertussen is de berg al geslinkt tot het formaat Mont Blanc. Nog even en er schiet nog een molshoop over...

Update

De snotterigheid is teruggekeerd, alsook de keelpijn. Ik breng mijn dagen dan ook vooral liggende in de zetel door terwijl Dochterlief mij bezighoudt. Oa door het spelen van Monopoly zonder geld.

Desondanks ben ik er in geslaagd om nog twee swapdozen te versturen. Een zwerverswapdoos waarbij het de bedoeling is dat een doos met allemaal leuke dingetjes erin steeds naar iemand anders wordt gestuurd. Wie de doos krijgt, mag er uit nemen wat ze wil, maar moet er één item meer inleggen (neem je twee stuks eruit, moeten er drie stuks in).

En dan nog een doos voor een Lenteswap. Deze was overigens maar nét op tijd op het postkantoor geraakt. Vijf minuten voor sluitingstijd stapte ik het postkantoor binnen. Maar ze is vertrokken!

Auw!

Pan op het vuur.

Hete boter.

Hamburgers.

Spetters.

Auw!

Flamazine.

Hoest, kuch, sniffel, nies, ...

Nog steeds ziek, nog steeds grotendeels aan de zetel gekluisterd. Veel valt er dus niet te vertellen. Tenzij u een gedetailleerde uitleg wenst over de hoeveelheid, de taaiheid en de kleur van de opgehoeste slijmen? Ik dacht het niet...

Snip, snipper, snipst

We zijn het stadium van snipverkouden voorbij. Koorts en een vieze hoest maken dat ik mij ellendig voel. Dat wordt een paar dagen uitzieken. De opvangkindjes zijn afgebeld, ik lig in de zetel met donsdeken, een grote voorraad zakdoekjes, appelsiensap en een voorraad pillen.

Ik ga een poging doen tot slapen.

Welterusten.

Snip

Lopende neus, niesbuien, hoesten, zere keel, hoofdpijn, verstopte oren, tranende ogen, ...

Ik ben snipverkouden. Alweer.

Ziek

Dochter ligt terug ziek in de zetel.

Virussen blijven stom.

Nog meer ziek

Ondertussen is Dochter ook ziek geworden.

Virussen zijn nog altijd stom. Neh!

Ziek

Zowel Echtgenoot als ikzelf zijn momenteel geveld door ziekte. Ik ben stilaan terug aan de beterhand, Echtgenoot ligt nog koortsig te rillen in de zetel. Mijn activiteiten beperken zich momenteel tot breien en in de zetel liggen. En af en toe mij met Charlotte bezig houden.

Stomme virussen.

Ziek

Zaterdagnacht wakker geworden omwille van een serieuze aanval van misselijkheid. Van slapen is er dan niet veel meer in huis gekomen. Zondag vooral doorgebracht in de buurt van het kleinste kamertje.

Vanmorgen telefoon gekregen van de moeder van 2 opvangkindjes die vandaag zouden komen. Beide kinderen zijn ziek.

Een onverwachte vrije dag dus. Alweer.