Carnaval & de fut...

De fut was er een beetje uit. Lange dagen met de opvang, regelmatig van vóór 7u 's morgens tot 18u, drukke dagen ook met de opvang. Nieuwe baby's die nog veel huilen en de oudere kindjes die nogal eens ruzie plegen te maken.

De fut was er dan ook uit om 's avonds achter de naaimachine te kruipen of zelfs maar breinaalden op te pakken. Ik vegeteerde in de zetel, al internettend en tv-kijkend.

Maar daar is vandaag verandering in gekomen. Vrijdag is het immers carnaval en Dochter had een kostuum nodig. Na het succes van de prinsessenjurk vorig jaar, moest ook dit jaar het kostuum van eigen makelij zijn. Dit jaar vroeg Dochter om een cheerleader kostuum. Of toch iets wat zij als cheerleaderpakje bestempelde. Zij tekende het, ik moest het in elkaar zetten; een t-shirt in wit-rood-wit en een rokje in rood-wit-rood.

Eerst het shirt, een t-shirt met lange mouwen. Men neme hiervoor een rood en een wit t-shirt met lange mouwen. Uit de koopjes-rommel-bak van de Carrefour (5 euro voor de twee tesamen).

Men neemt de schaar ter hand en knipt de beide shirts in stukken:

Het geoefend oog ziet wel dat beiden shirts niet even groot zijn, wat aanpaswerk is wel nodig. En na nog wat puzzel- en naaiwerk heb je één t-shirt in wit-rood-wit. Het rokje is even simpel te maken: een strook rood, een strook wit, een strook rood. Telkens keurig aan elkaar gestikt (met zigzag, want stretch). Achternaad dichtnaaien, omzomen, bovenaan een brede boord en daar een elastiek door. Et voila, Dochter's cheerleader kostuum is klaar. Niet meteen een echt amerikaans cheerleaderkostuum, maar Dochter is content en dat is wat telt.

Nu de fut er terug in is, hoop ik de komende dagen weer wat meer tijd achter de naaimachine door te brengen. En eindelijk eens al mijn breiwerken in progress af te maken.