Knolselder

Knolselder is één van mijn favoriete groenten. Ook vandaag stond dit op het menu. Ik heb knolselder-wortelsoep gemaakt, vanmiddag kregen de peuters knolselderstoemp met kip, de kleintjes (onder 1 jaar) kregen een knolselder-wortel-aardappel groentenhap en voor Dochter en naschoolsopvangkindje stond er knolselder in witte saus met aardappelen en kip op het menu. Voor Dochter welliswaar zonder witte saus, want Dochter blieft geen sauzen (tenzij cocktailsaus, mayonaise of ketchup natuurlijk).

Voor de soep (4 ruime porties):

- +/- 500 g knolselder

- +/- 300 g wortelen
- 1 flinke ui
- een klont boter (of olie)
- 2 groentenbouillonblokjes (maar je kan natuurlijk ook zelf kruiden of andere bouillon gebruiken of meer gebruiken, dat is naar smaak)
- 1,2 liter water

Snij de knolselder en wortel in stukken. Idem met de ui.

Smelt de boter in de pan en stoof hierin de ui tot hij zacht is. Dan de knolselder en wortel toevoegen en even omroeren. Het water erbij gieten en ook de 2 bouillonblokjes erbij doen. Zachtjes laten koken tot de knolselder en wortel zacht zijn.

Mixen.

Eventueel water toevoegen als de soep te dik is.

Voor de stoemp:

- +/- 400 g knolselder

- +/- 200 g aardappelen
- klont boter
- scheutje melk
- peper, zout en nootmuskaat

De knolselder en aardappelen in stukken doen. Koken in water (ik zout het water nooit, maar dat kan je dus eventueel wel doen).

Als de aardappelen en knolselder gaar zijn, afgieten in een vergiet en dan terug in de pot doen. Even laten uitdampen.

Klontje boter en scheutje melk toevoegen. Kruiden met peper, zout en nootmuskaat.

En dan maar stoempen tot je een stoemp hebt met nog een beetje kleine stukjes.

De kindertjes hebben weer gesmuld, ik serveerde de stoemp vandaag met kip. Dit recept is voldoende voor 2 peuters en een volwassene die ook een paar hapjes wil mee-eten.

Er was tot slot ook nog knolselder in witte saus. De knolselder in blokjes snijden en ook weer koken tot deze beetgaar is. De witte saus is een simpele béchamelsaus, op smaak gebracht met peper, zout, muskaatnoot en een beetje spaghettikruiden (voor de pit). Hiervan geen foto's. Foto's trekken als je aan het koken bent terwijl je ook nog 5 kinderen (van baby tot prepuber) in de gaten moet houden én er twee van die 5 naast je staan te roepen "Is het bijna klaar, is het bijna klaar, is het bijna klaar, ...", is niet simpel...

Maar het had hen in ieder geval gesmaakt.