Start-to-run

Ik ben vanmorgen begonnen met lopen. Eerste les. En ik heb het volgehouden. Applaus voor mezelf. Nu de volgende lessen nog volhouden en over enkele maanden heb ik een ferm conditie.

En wat heb ik geleerd van deze eerste les?

Dat het wel zalig is om 's morgens in alle rust te lopen.
Dat het parcour dat ik gekozen had wel zeer idillisch is, maar ook bergop loopt. Ik heb dan maar de hele tijd op en af gelopen/gewandeld (wandelen bergop, lopen bergaf).
Dat het niet ideaal is om helemaal op nuchtere maag te gaan lopen, misschien volgende keer toch maar een kleinigheidje eten.
Dat mijn conditie al bij al nog meevalt. Geen enkel probleem gehad met het rustig blijven ademen. Maar mijn benen, amaai, die zijn zich een ongeluk verschoten. Want die hebben de laatste jaren enkel moeten wandelen. En nu moesten ze ineens lopen (of toch een beweging uitvoeren die voor lopen moest doorgaan). Zomaar, zonder waarschuwing.
En tot slot, dat ik de voorgeschreven rustdag ook zal nemen. En niet, zoals eerst gepland, toch gaan lopen. Mijn benen gaan anders in staking, vrees ik.