Nog even...

Nog even en het is vakantie. Eindelijk.

Hoe graag ik mijn werk ook doe, het vooruitzicht om meer dan een week geen luiers te verversen, geen fruit- en andere pap te geven, geen eten van de vloer, muur, tafel en stoelen te moeten schrapen, geen brulconcerten te moeten aanhoren, ... is heerlijk.

Maar ik weet nu ook al dat ik na een week - of sneller zelfs - "mijn" kindjes ga missen en dat ik op 3/1 blij zal zijn als ik ze terug mag begroeten.