Ik ben terug...

Het is alweer even geleden, maar hier ben ik weer. Voor een korte update.

Allereerst, de Nieuwe Job. Nog steeds interessant, meer zelfs, het wordt interessanter en interessanter nu ik meer en meer ingewerkt raak. Leuke collega's (ondertussen heb ik ze allemaal leren kennen), fijne locatie (voor wie Hasselt een beetje kent, de scheve gebouwen naast het provinciehuis) en een job waarin ik mijn ei kwijt kan. En ik heb nog veel eieren...

Maar, nieuwe job betekent ook dat het dagelijks leven hier zo een beetje overhoop werd gegooid. Ondertussen ligt het terug redelijk op orde, hoewel ik merk dat ik her en der nog wel eens wat over het hoofd zie waardoor we plots geen proper ondergoed meer hebben, bijvoorbeeld. Ook dat zal wel in orde komen.

Natuurlijk ligt dat niet enkel aan de nieuwe job. Ook aan uit-de-hand-lopende hobby's. Fotografie, ooit een "gewone" hobby is ondertussen een passie geworden. Met als gevolg dat ik de voorbije weekends voor dag en dauw, en dat mag je letterlijk nemen, op pad ging om in een natuurgebied de zonsopgang te trekken. Het Schulensmeer in Lummen en het Vinne in Zoutleeuw zijn al aan bod gekomen. Nu ben ik al aan het plannen voor het komende weekend. Het weerbericht is voorlopig nog gunstig en dus trek ik zaterdagochtend waarschijnlijk terug naar het Vinne omdat het vorig weekend bewolkt (zaterdag) en heel erg mistig (zondag) was. En aangezien de zon zaterdag rond 7u40 opkomt en het bijna 40 minuten rijden is en ik vòòr zonsopgang niet alleen in het Vinne moet staan, maar ook met alles helemaal opgezet, betekent dit dat ik voor 7u de deur uit moet.

Je moet er iets voor over hebben, natuurlijk...

Maar ondertussen trek ik vaker foto's waar ik best blij mee ben. Ze zijn te bewonderen op mijn flickeraccount.

En hoe zit het dan met het handwerken, zal u denken? Wel, daar ben ik ook nog steeds mee bezig.

Zo ben ik een dekentje aan het haken voor in de zetel. Ik ben al over de helft, het is een ideaal werkje om 's avonds in de zetel aan te haken al tv-kijkend.

En onlangs kreeg ik van Dochter het verzoek om haar communiekleedje te maken. Ze vindt niks in de winkels en dus mag ik het maken. Het patroon is gekozen, nu nog een stofje vinden.

Om dat kleedje te maken, heb ik een nieuwe naaimachine gekocht. De vorige stikte alleen nog maar achteruit en dat is niet erg praktisch. Laten herstellen zou bijna evenveel kosten als een nieuw machine en dus pronkt er nu op tafel een gloednieuwe Husqvarna. Juij!

Valt er voor de rest nog veel te vertellen? Niet echt.

Ziezo, nu bent u weer op de hoogte. Ondanks mijn goede voornemen is het niet gelukt om hier terug regelmatig te posten. Ik zal, om het met de woorden van Dochter te zeggen, proberen om mijn best te doen om regelmatiger te posten. Maar ik kan niks beloven...